ZAPADALNOŚĆ NA OKREŚLONE CHOROBY OSTRE
O ile, jak się zdaje, ogólny poziom zapadalności na choroby ostre i ciężkość ich przebiegu w skali ogólnej nie uległy poważniejszym długofalowym zmianom, o tyle wyraźnie zmniejszyła się zapadalność na wiele określonych chorób. Przy tym „złagodniały” liczne ciężkie dawniej choroby. Nastąpił wskutek tego znaczny spadek umieralności, o czym będzie mowa . Wykorzeniono lub opanowano choroby, które budziły dawniej grozę, jak ospa, malaria, poliomyelitis (chroba Heinego-Medina), błonica, tężec. Współcześni lekarze umieją skutecznie leczyć większość chorób zakaźnych, pasożytniczych i z niedoborów żywienia. Sytuację w tej dziedzinie w Polsce następująco przedstawił Jan Kostrzewski: „Do dużych osiągnięć służby zdrowia w Polsce w latach 1950—1975 należy zaliczyć: 1) Wykorzenienie endemicznej malarii; 2).