UZUPEŁNIENIE STRAT WODY

Utrudnia ona ponadto uzupełnianie strat wody. Jeżeli człowiek, który utracił w składzie potu nie tylko wodę, ale i chlorek sodu, pije czystą wodę, rozcieńczony zostaje po­zostały w ustroju (w mniejszej już teraz ilości) chlorek sodu, wskutek czego ciśnienie osmotyczne płynów ustrojowych zmniejsza się i wypita woda zostaje wydalona z organizmu przez nerki, mimo iż brak jej w ustroju. Zjawisko to jest wynikiem zahamowania wydzielania hormonu antydiuretycznego, który powoduje zatrzymywanie wody przez nerki, a którego wydzielanie zależne jest od ciśnienia oismotycznego płynów ustrojowych. Warto tu wspomnieć o dwu formach adaptacji do niedostatku wody do picia, wykształconych u pewnych ssaków pustynnych. Nerki nie­których z nich (np. skoczków) zdolne są do wytwarzania moczu o stę­żeniu osmotycznym przeszło trzykrotnie wyższym od stężenia moczu maksymalnie zagęszczonego w nerkach człowieka. Do wydalenia tej samej ilości produktów przemiany materii nerki tych ssaków potrze­bują zatem przeszło 3 razy mniej wody niż nerki człowieka.