DEFICYT WODY

Gdy deficyt wody wynosi l-*-2% ciężaru ciała, pojawia się silne uczucie pragnienia i zmniejsza się zdolność do pracy; gdy niedobór wody przekracza około 4% — występuje apatia, senność, wybitnie zmniejsza się zdolność nie tylko do pracy fizycznej, lecz i umysłowej; gdy deficyt wody sięga 7—8% ciężaru ciała, ustaje wy­dzielanie śliny, pojawia się uczucie obrzmienia i sztywności języka, mo­wa sprawia dużą trudność. Śmierć następuje, gdy odwodnienie ustroju sięga 15—20% ciężaru ciała. Wydzielanie dużych ilości potu obciąża ustrój nie tylko dlatego, że powoduje utratę wody ustrojowej, ale także dlatego, że — jak już wspominaliśmy — wraz z potem tracone są duże ilości chlorku sodu, co może być groźne dla ustroju, ponieważ sól ta stanowi główny aktyw­ny osmotycznie składnik środowiska wewnętrznego. Utrata NaCl jest więc utratą składnika zatrzymującego wodę i jeszcze bardziej pogłębia niebezpieczeństwo odwodnienia.