OSTATNIE OGNIWO OPISU

To ostatnie ogniwo opisu jest dotychczas najsłabsze — zbyt mało wiemy o skutkach długotrwałego, permanentnego wykorzysty­wania przez człowieka pełnego zakresu możliwości adaptacyjnych ustro­ju, zwiększanego przez proces aklimatyzacji (lub jej odpowiedników, takich jak np. trening fizyczny), by można było pokusić się o coś więcej niż wysunięcie tego problemu. Rozwiązanie jego należy do pilniejszych zadań badaczy analizujących stosunki: człowiek — środo­wisko i człowiek — warunki pracy i codziennego życia. Uwagi poniższe skupiać się więc będą przede wszystkim wokół dwu zagadnień: obrazu i mechanizmów doraźnej adaptacji organizmu czło­wieka do warunków krańcowych oraz obrazu i mechanizmu aklimaty­zacji, usprawniającej tę adaptację i zwiększającej tolerancję przez ustrój omawianych warunków.