NOWE PROBLEMY

Teoria epidemiolo­giczna ukazała stan wiedzy naukowej w dzie­dzinie etiologii chorób, odsłoniła braki, wskaza­ła najpilniejsze potrzeby badawcze. Odejście od teorii jednej przyczyny rozszerzyło hory­zonty myślowe badaczy, otworzyło większe możliwości rozwoju skutecznych środków le­czniczych.Teorie wieloprzyczynowe odzwierciedlają przemiany zachodzące w dzisiejszej medycy­nie. Odpadło wiele zadań z poprzedniego okre­su, kiedy wystarczała orientacja bakteryjna. Szczepienia przeciw ostrym chorobom zakaź­nym wyeliminowały konieczność utrzymywa­nia ogromnego aparatu organizacyjnego i fa­chowego do zapobiegania i leczenia tych cho­rób. Sulfonamidy i antybiotyki znacznie uproś­ciły i zrutynizowały sposoby postępowania leczniczego w wielu chorobach. Powstały jed­nak nowe problemy: choroby, które nie dają się określić ani nawet opisać w kategoriach bakterii, narządu czy załamania się ustroju. Przyczyny owych chorób tkwią gdzieś w śro­dowisku, moż