SZCZEGÓLNIE NISKIE PRZEWODNICTWO

Szcze­gólnie niskie przewodnictwo cieplne ma tkanka tłuszczowa, ale tylko wówczas, gdy przepływ przez nią krwi jest mały. Gdy naczynia krwio­nośne zaopatrujące tę tkankę są rozszerzone, jej przewodnictwo cieplne wybitnie wzrasta — znaczną część każdej jednostki masy tej tkanki sta­nowi wówczas krew, którą cechuje wysokie przewodnictwo cieplne. W otoczeniu o wysokiej temperaturze podskórna tkanka tłuszczowa traci więc w dużym stopniu swoje właściwości izolacyjne i niewiele przeszkadza w usuwaniu z ustroju nadmiaru ciepła, natomiast w zimnym otoczeniu staje się dobrym izolatorem. Dlatego też grubość podskórnej tkanki tłuszczowej jest jednym z czynników decydujących o między- osobniczych różnicach w tolerancji zimna.