NAJOSTRZEJSZA KRYTYKA

Najostrzejszą krytykę psychiatrii opartej na modelu medycznym zawiera inna głośna książka również psychiatry amerykańskie­go, E. F. Torreya, pod mocnym tytułem The Death of Psychiatry, 1975 (Śmierć psy­chiatrii). Posunął się on do stwierdzenia, że niewielki odsetek chorób psychicznych o etio­logii organicznej — około 5% (przy czym od­setek ten jest wszędzie podobny, jak to wyka­zały badania przeprowadzone w różnych sze­rokościach geograficznych, w różnych krajach na kontynentach) powinien być leczony przez neurologów, zaś pozostałe 95% problemów (nie „chorób”!) powinno się rozwiązywać w ramach modelu oświaty. Tym sposobem psychiatria obumrze.