DŁUGOŚĆ ŻYCIA

W latach sześćdziesiątych przeprowadzono w 30 krajach obszerne bada­nie, w którym starano się ustalić związek między przeciętną długością życia w danym kraju a wydatkami na służbę zdrowia mierzo­nymi w odsetkach dochodu narodowego, a także dokonać porównania w tym zakresie wszystkich badanych krajów. Sugerowano, że w społeczeństwach, gdzie oczekiwana długość życia w momencie urodzenia zbliża się do 70 lat dla mężczyzn i 75 dla kobiet, dalszy wzrost i będzie niewielki, osiągany powoli i — co zna­mienne — będzie zależał bardziej od czynni­ków związanych z ogólną sytuacją życiową i stylem życia (nawykami odżywiania, ruchu, palenia papierosów, stosunkami międzyosobo­wymi itp.) niż od dostępności i stopnia korzys­tania ze służby zdrowia. Twierdzono także, iż społeczeństwo, które osiągnęło ten stan, może zmniejszyć o połowę wydatki na służbę zdro­wia lub dowolnie je zwiększać, lecz nie będzie to miało uchwytnego wpływu na długość życia jego członków.