W CIĘŻKICH WARUNKACH

Przeżycie w tak cięż­kich warunkach termicznych jest możliwe tylko przy zastosowaniu od­powiedniej odzieży, pomieszczeń i systemów ogrzewania, co w gruncie rzeczy stanowi przedłużenie działania fizjologicznych mechanizmów termoregulacji. Ten sposób adaptacji do życia w warunkach krańcowych jest skuteczny jedynie wówczas, gdy pozostaje w zgodzie z działaniem fizjologicznych mechanizmów obrony ustroju przed zimnem. Jeśli znajo­mość tych mechanizmów jest niedostateczna, sięganie do możliwości stwarzanych przez współczesną technikę może przynieść więcej szkody niż pożytku. Dla przykładu: po wojnie lansowano jako ewenement w technice budowlanej wprowadzenie do budownictwa szkolnego ogrzewania po­dłóg. Był to pomysł absurdalny z fizjologicznego punktu widzenia, gdyż wytwarzała się duża różnica temperatur między poziomem stóp i wyż­szych części ciała. Z receptorów skóry ogrzewanych stóp wyzwalane było odruchowe rozszerzenie naczyń krwionośnych skóry także innych części ciała, narażonych na niższą temperaturę, co prowadziło do dużej utraty ciepła i obniżenia temperatury wewnętrznej.