NOWY STYL ŻYCIA

Rola pierwszoplanowa przypadła według niego reformatorom społecz­nym, takim jak np. Edwin Chadwick, autor pionierskiego raportu na temat warunków sanitarnych klasy pracującej w Anglii (1842). Wprawdzie nastąpiła zmiana w obrazie chorób (zwłaszcza zakaźnych), ale — jak twierdzi Mahler — ewidencja wiążąca ten fakt z po­stępem interwencji medycznej, a nie ze zmia­nami w społeczeństwie i środowisku, jest wąt­pliwa. Niski poziom zapadalności i umieralnoś­ci wydaje się przede wszystkim przedłuże­niem trwających trendów; nie wiązał się on wprost w czasie ani z immunizacją, ani z bezpośrednimi działaniami medycznymi. Nowy styl życia charakterystyczny dla uprzemysłowionych i zurbanizowanych spo­łeczeństw, daleki od tego, do czego człowiek przystosował się w drodze ewolucyjnej, stał się przyczyną problemu chorób z niedostoso­wania.